تدوین و سنجش نشانگر های ارزیابی تحول اداری: مطالعه موردی

مقدمه: تحول در نظام اداری به عنوان یکی از ابزارهای دستیابی به اهداف کشور در برنامه های توسعه است. با توجه به ضرورت پایش برنامه های تحول اداری، این مطالعه با هدف شناسایی و سنجش نشانگرهای ارزیابی تحول اداری در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران طراحی و اجرا گردید. روش کار: مطالعه با استفاده از یک رویکرد ترکیبی متوالی کیفی- کمی انجام شد. در مرحله اول نشانگرهای ارزیابی با مطالعه و تحلیل مدارک و مستندات، انجام هشت مصاحبه نیمه ساختارمند و کسب نظرات پنج نفر از خبرگان شناسایی شد. در مرحله دوم مطالعه برای تعیین وضعیت دانشکده موردمطالعه در هر یک از محورهای تحول اداری از سیاهه وارسی تهیه شده از یافته های مرحله اول استفاده شد. سیاهه وارسی پس از آزمون روایی و پایایی، با مراجعه حضوری به دانشکده، بازدید در محل، مصاحبه با مسؤولین مربوطه و بررسی مستندات و مدارک موجود، تکمیل شد. یافته ها: در مرحله اول 150 نشانگر ارزیابی تحول اداری در ده محور و 36 جزء شناسایی شد. یافته های مرحله دوم نیز نشاندهنده کسب امتیاز 28 درصد از مجموع امتیازات بود. در میان محورهای شناسایی شده، محور عدالت استخدامی و نظام پرداخت با کسب 55 درصد امتیاز، بیشترین و محور ساماندهی نیروی انسانی، کمترین امتیاز را داشتند. نتیجه گیری: نتایج نسبتاً نامطلوب وضعیت اجرای برنامه های تحول اداری از یک سو و تداوم برنامه های تحول اداری در برنامه های توسعه کشور از سویی دیگر، ضرورت طراحی و پیاده سازی اقداماتی جهت افزایش شتاب ایجاد تحول اداری را بیش تر می نماید. چکلیست طراحی شده در این مطالعه می تواند مورداستفاده سیاست گذاران و مدیران قرار گیرد.